asad

aaa4

mamy umrzec razem, Marku, nie boje sie smierci! Nie znioslabym nawet mysli, aby byc wdowa po tobie, kochany! Jestes jedynym mezczyzna, ktorego naprawde kochalam, choc zdazylam dwa razy sie rozejsc, a trzeciego meza pochowac, zanim cie odnalazlam. Za toba pojechalam az do Egiptu, choc ten wyjazd mial tez i inne cele. A ty wtedy podrozowales po Galilei z jakas Zydowka, a potem byla ta wstretna Greczynka, Myrina, o ktorej opinii nie zmienie, chocbys jej sto pomnikow postawil nie tylko w miescie Myrina, ale i na kazdym bazarze w Azji. Ja tez mialam swoje slabosci. Ale najwazniejsze jest to, ze mnie kochasz i mowisz do mnie tak pieknie, mimo ze mam wlosy farbowane, zwisajacy podbrodek i usta pelne sztucznych zebow z kosci sloniowej!

-Jak udalo ci sie to ukryc przede mna? - zdziwil sie ojciec. - Niczego nie podejrzewalem. Zawsze mialas i masz zeby jak perelki, jak wtedy, w rozanych krzewach Bajow. Mam wyrzuty sumienia, bo w stosunku do twojego owczesnego meza postapilismy podle. Pewnym usprawiedliwieniem byly tysiace twoich pocalunkow i przysiag, ze nigdy go nie kochalas, a wyszlas za niego zmuszona przez rodzine. Obiecalas rozejsc sie z nim tak szybko, jak tylko to bedzie mozliwe. Nie spieszylas sie jednak ze spelnieniem obietnicy, wiec w koncu musialem wyjechac do Aleksandrii, abys nie miala klopotow z mojego powodu.

Zaglebili sie we wspomnienia, przezywali jeszcze raz piekne chwile, ktore ich laczyly. Pani Tulia obiecala zalowac za swoje grzechy, o co prosil ja ojciec. Prawde mowiac jednoczesnie mruczal, ze ich wspomnienia sa zbyt piekne, aby ich zalowac i ze kiedy mysli o rozach w Bajach, znowu czuje sie mlody.

Gdy tak rozmawiali ze soba, osmielony winem mlody chrzescijanin w tunice z czerwona lamowka zapytal centuriona, czy mial rozkaz aresztowania rowniez innych chrzescijan, jesli ich spotka. Centurion stanowczo zaprzeczyl, oswiadczajac, ze polecenie dotyczylo tylko mozliwie dyskretnego sciecia mieczem mego ojca i pani Tulii.

Mlody ekwita oswiadczyl wowczas, ze jest chrzescijaninem i zaproponowal memu ojcu, aby razem spozyli swiety posilek dla wzmocnienia jego ducha. Nie byl to wieczor i nie mogli go spozywac za zamknietymi drzwiami, ale uwazal, ze z uwagi na wyjatkowa sytuacje wolno im tak uczynic.

Centurion stwierdzil, ze nie ma nic przeciwko temu. Czarow sie nie boi, natomiast jest ciekawy, jak wyglada taki posilek, bo tak wiele mowi sie o chrzescijanach. Ojciec chetnie na to przystal. Poprosil, aby chleb i wino poblogoslawil ow mlodzieniec.

-Nie moge tego uczynic - wyjasnial ojciec. - Dawno temu w Jeruzalem, uczniowie Jezusa Nazarejskiego otrzymali ducha i ochrzcili wielu ludzi, i ci wszyscy ludzie takze otrzymali ducha. Bardzo pragnalem wowczas chrztu, ale mi go nie udzielili, poniewaz nie bylem obrzezany W ogole zabronili mi zabierania glosu w sprawach Boga, ktorego nie rozumiem. Przez cale zycie przestrzegalem tego zakazu i nigdy nikogo nie pouczalem, czasami jednak popelnialem wykroczenie, bo opowiadalem to co widzialem na wlasne oczy albo o czym wiedzialem, ze jest prawdziwe i moglem prostowac nieporozumienia. Dopiero tutaj, w Rzymie, przyjalem chrzest, a Kefas z calego serca przeprosil mnie za owczesna wynioslosc. No, ale on mial w stosunku do mnie dlug wdziecznosci, poniewaz w Galilei uzyczylem mu swego osiolka, aby mogl odwiezc swoja tesciowa do Kafarnaum. Wybaczcie mi moje gadulstwo! Widze, iz zolnierze znaczaco spogladaja w niebo. Snucie wspomnien jest slabostka starych mezczyzn! Wino chyba za bardzo rozwiazalo mi jezyk!

Na prosbe mlodzienca ojciec zgodzil sie jeszcze opowiedziec, jak w Jeruzalem, w czasie naglego porywu wiatru, na wlasne oczy ujrzal malenkie jezyki ognia nad glowami uczniow Jezusa. Przyznal rowniez, ze nic podobnego juz sie wiecej nie zdarzylo, nawet w czasie jego pozniejszego chrztu, ktorego udzielil mu Kefas. W ogole na temat Ducha wiedzial niewiele i dlatego nie chcial o tym mowic.

-Niechaj czynia to ci, ktorzy wszystko wiedza najlepiej - powiedzial.